Felsefenin Terimleri Nelerdir? Felsefe Nasıl Ortaya Çıktı?

Ayşenur İnan

0 Beğenme

Yorum Yaz

Favorilere Ekle

Felsefenin terimleri içerisinde bilgelik sevgisi ve hikmet arayışı vardır. Felsefe kelimesinin oluşumuna bakılacak olursa ise philos ve sophia kelimelerinden türetilmiş olduğunu söyleyebiliriz. Philos; peşinden koşmak, sevmek, aramak, dostluk anlamına gelmekteyken, sophia ise hikmet ve bilgelik anlamlarına gelmektedir. Yani kısaca anlamını özetlemek gerekirse ise kesin, doğru ve iyi olanın peşinden gitmek, bilgiyi arayarak edindiğimiz bilgi ile dost olmak anlamına gelmektedir. Bilgi aramak felsefede önemlidir ve bilgiyi arayan insana “philosophos” yani “filozof” deriz. İnsanın aklı sayesinde bilgiyi araması da önemli olan bir diğer konudur, insan aklı ile yaratıcı bilgiye ulaşmalı, düşünmeli ve sorgulamalıdır. Philos anlamına gelen dostluğun ve sevginin üç temel kaynağı ise haz, fayda ve iyilik olarak sıralanabilir. Felsefenin en temel özelliği ise bir konu ya da problemi çok açıdan ele almak, farklı yönlerden bakmaktır. Bir konu hakkında tanım yapmak istiyorsak 2 açıdan yapabiliriz. Bunlardan bir tanesi; konu/işlev açısı, ikincisi ise gaye/amaçtır. Felsefenin ise iki tane konu/işlev ve bir tane de amaç/gaye açısından tanımı bulunmaktadır.

Felsefenin Terimleri Nelerdir? Felsefe Nasıl Ortaya Çıktı?

1. Konu -İşlev Tanımı: İnsanın gücü ölçüsünde var olan her şeyi nasıl var olmuşlarsa o şekilde bilmesidir. Bu tanım ile birlikte felsefe teorik bilimleri dışarıda bırakarak pratik bilimleri içermektedir. Çünkü insan iradesi pratik bilimleri içeren konularda hakimken, teorik bilimlerde değildir. İnsan iradesi teorik bilimlerde bulunmamaktadır.
2. Konu- İşlev Tanımı: Felsefe; ilahi ve insani olan şeylerin bilgisidir. İlahi olan şeyleri bilmek, insani olan şeyleri yapmak ve bilmektir. Bu tanımı ise pratik bilimleri içermektedir. Aynı zamanda teorik bilimlerden fiziği de içermektedir. Bu tanımın bir diğer özelliği ise birinci tanımı tamamlıyor oluşudur.
3. Amaç -Gaye Tanımı: Felsefe, tanrıya benzemektedir. İnsanın felsefe yapmaya çalışması da, tanrıya benzemeye çalışması olarak yorumlanmaktadır. Çünkü felsefe de doğruya ve iyiye ulaşılmaya çalışılır. Tanrıda “iyilik” kavramı ile anlamlandırılıyorken, insanın felsefe yaparken aradığı iyilik kavramı ile tanrıya ulaşabilmesi durumu doğru orantılıdır.